Kral sarayının balkonuna çıktı.
Yandaşları havaya zıpladı. Çığlıklar bağırışlar eşliğinde
“Kralımız çok yaşaaaaa” nidaları attılar.
Yandaşlar mutluydu.
Çünkü kralları ne derse onu yapıyor, ne düşünürse onu düşünüyorlardı.
Kral onları düşünmekten kurtarıyordu.
Kral ellerini kaldırdı. Toplanan kalabalık sessizleşti.
Kral halkına gözlerini kısarak baktı.
“Bundan sonra ekinlerinizin %70’ini bana vereceksiniz” dedi.
Toplanan halk
“Kralımız çok yaşaaaa” diye bağırmaya başladı.
Kral tekrar ellerini kaldırdı.
Halk sustu.
“Vergiler %50 oranında arttırıldı” dedi
Halk alkışladı.
“Bu topraklar içinde kime gel dersem gelecek,
kime git dersem gidecek. Dediğim olmaz ise kellesi kesilecek” dedi.
Halk mutluydu. Kralları halkının iyiliğini istiyordu.
“Bana karşı oluşan muhalif gruplar asılacak,
benim gibi düşünmeyenler sürgün edilecek” dedi.
Halk yine “Yaşa kralımız” diye haykırdı.
Kral yaşının verdiği yorgunlukla yanında bulunan şarap kadehinden bir yudum aldı.
Gülümsedi. Kadehini yukarı doğru kaldırdı.
“Mutlu musunuz ey halkımmm” diye bağırdı.
Halk alkışlar, çığlıklar eşliğinde
“Kralımız çok yaşaaa, kralımız çok yaşaaa”
diye bağırdı.
Kralın gözleri parladı. Kendinden emin bir şekilde sordu.
“Aldığım kararlardan memnun olanlar sağ elini,
memnun olmayanlar ise sol elini havaya kaldırsın” dedi ve şöyle devam etti.
“Kararlarımdan memnun olanlar kaldırın ellerinizi”
Kalabalık sağ elini kaldırdı. Bütün halkı yanına alan kralın korku politikası işe yaramıştı.
Kalabalık sağ elini indirdi.
Kral gülümsedi. Tekrar sordu.
“Kararlarımdan memnun olmayanlar kaldırın ellerinizi”
Kalabalık sessizleşti. İçlerinden birisi sol elini havaya kaldırdı ve bağırdı.
“Sen zulme zemin hazırlayan, halkını sömüren, halkına saygı duymayan, halkını kısıtlayan ve
halkına işkence eden bir zalimsin. Yani haksızsın!” diye bağırdı.
Tüm kalabalığın gözleri bu kişi üstüne yoğunlaştı. Kralın gözleri açıldı. Elindeki kadehi yere düşürdü.
Bütün gözler kadehin düşüşünü ve parçalanışını izledi.
Sol eli havada olan genç adam şöyle devam etti.
“Beni muhalif olarak nitelendirebilirsiniz. Fakat bu benim düşüncemdir ve değişmeyecektir.”
Sağ eliyle ayağındaki çarıktan bozma ayakkabıları çıkardı yere fırlattı.
“Biliyorum ki söylediklerimden sonra asılacağım ya da sürgün edileceğim ve bunu bana zoraki bir güç kullanarak yapacaksınız”
Üstündeki paltoyu çıkardı ve devam etti.
“Biliniz ki size karşı koymayacağım”
Kral kendinden beklenmeyecek bir şekilde tepki vermeden adamı meraklı gözlerle seyretmeye devam ediyor, bu kim olduğu belli olmayan adamın sol eline dikkatlice bakıyordu.
Adam kafasını kaldırdı. Krala baktı. Sol elini açtı. Avuç içinde yazan “Iustitia” kelimesini krala gösterdi. Kralın yaşlı gözleri bu yazıyı göremeyecek kadar bozulmuştu. Askerlerinden birini ne yazdığını öğrenmesi için sarayın dışına yönlendirdi. O sırada eli havada olan adam arkasına dönerek avuç içini halka gösterdi. Halk içinde oluşan ufak uğultular bir uyanışı sembole ediyordu. Asker adamın yanına geldi.
“Aç avucunu yüce kralımız ne yazdığını merak etti” dedi.
Adam yumruğunu sıktı, askere yaklaştı. Gözlerinin önüne doğru açtı avucunu. Gözlerinin önünde “Iustitia” kelimesini gören asker hemen arkasına dönerek koşar adım kralının yanına gitti.
Kapılar açıldı. Büyük salonda herkes sessiz bir şekilde bekliyordu. Asker içeri girdi. Kral meraklı gözlerle sordu.
“Asker ne yazıyor adamın avuç içinde”
Asker ürkek bir şekilde cevap verdi.
“Adalet kralım, adalet yazıyor” dedi.
-Ahmet Muhit-
