Gök gürleyince şemsiyesini çıkardı. Bir daha gürleyince açtı.
Gök akşama kadar gürlemeyi sürdürdü fakat tek damla akıtmadı.
Adam akşama kadar şemsiyesi açık dolandı.
***
Varlığının ne getirdiğini önemsemedi Karga. Ses eğitimi almaya karar verdi ve çok çalıştı.
Artık Bülbül’den daha kıymetliydi.
***
“Mutlu olmaman için hiçbir sebep yok” deyince artık dayanamadım.
“Senin gibi kişisel gelişimcilerden tiksiniyorum.”
“Ama…”
“Sus! Tek kelime daha etme. Midemi bulandırıyorsun. Kendi tecrübelerini hayatın kuralı saymaktan vazgeç. Neymiş efendim, sabah sokağa çıktığımda kaldırımlara bile gülümsemeliymişim de hiçbir şeyi kafaya takmamam gerekiyormuş da falan da filan. Öğğğğ!”
“…”
“Bence de susman en akıllıcası. Kitap yazarken de bin defa düşün.”
***
Beynimi çıkarıp fırlattım bir uçurumdan.
Oh be! Artık her şeyi biliyorum.
