Sen Misin?

Bir anlığına durdu dünya,
Ve düşündüm seni 
Yüzünün nasıl olduğunu ve 
Parıldayan ama yorgun gözlerini 

Minik bir serçeye benzeyen kalbini

Hiç unutmadım ki...

Senden sonra ne yaşadım ne öldüm

Tozlu birer fotoğraf karesindeki

İkimizin haline ağladım ve güldüm

Güzel bir sabaha uyanıyordum oysa,
Çiçekler çoktan açmıştı.
Ve bahar tüm neşesiyle
Dalgalanıyordu sokaklarda

Seni unuttuğuma emindim o sabah,

Ne sesin ne yüzün

Gelmiyordu aklıma bugün

Kaybolmuştun benden bir anda.

Fakat dünya küçüktü yeterince,
Aniden bir ses geldi kalbime 
Senin o ince ve nazik sesin gibi.
Sen olamazdın hayır, burada değil 
Bugün değildi seni tekrar göreceğim gün

Direndim kalbimin ısrarlarına, 

Aklımı dinlemeyi marifet sandım
Yüzümü dönmek istemedim sana.
Aniden bir çığlık duymuş olmasam
Yine geçip giderdim oradan.

Tekrar ve tekrar çığlıkların senin,
Yumuşak bir suda, serin bir havada yüzen 
Bir kız çocuğu gibiydin
Güzel ama üşümüş ellerin.

Kanlar içinde kalmıştın,
Yerdeydin ve acı tüm benliğindeydi.
İki kelime söyledin bayılırken
Gözlerin yarı açılmış ve acırken
"Sen misin?"